Eva (26) zei ‘ja’ toen haar ouders vroegen of ze kwam meedraaien in de zaak. Diploma’s op zak, managementprogramma afgerond, volle batterij ambitie.
Maar diep van binnen klonk ook een stem: ‘Kan ik dit wel? Ben ik niet nog te jong en onervaren? Ik moet we wel bewijzen en niet laten zien dat ik deze plek alleen maar inneem omdat ik de ‘dochter van de baas’ ben.
Ze schoof de twijfel weg en stapte in – maar nog niet met volle overtuiging. Onder haar emailhandtekening staat ‘directie/eigenaar’, maar haar plek echt innemen durft ze nog niet. Onbewust, straalt ze in haar houding uit: ‘er-tussen-in’. Ze werkt hard en toch merkt ze dat haar stem niet echt gehoord wordt. Op het moment dat het erop aankomt maakt ze zich kleiner dan nodig waardoor het lastig is om concrete stappen te zetten. Het voelt alsof ze gas geeft met de handrem erop en dat kost heel veel energie.
Waarom je wel instapt in het bedrijf, maar je nog niet comfortabel voelt in je rol
- Dubbele loyaliteit. In een familiebedrijf lopen het familiesysteem en het organisatiesysteem door elkaar. Je wilt het bedrijf dienen, maar ook de familieband bewaren. Zeg je ‘ja’ tegen strategie-A, dan voelt dat als ‘nee’ zeggen tegen je ouders.
- Onuitgesproken rangorde. Thuis was jij de oudste die opruimde wat je broertje(s) of zusje(s) achterlieten. In het bedrijf herhaalt dat script zich. Je managet brandjes in plaats van koers.
- Het ‘bewijs-complex’. Omdat je er “nog niet helemaal klaar voor” denkt te zijn, blijf je certificaten stapelen. Je werkt steeds harder om te laten zien dat je je plek waard bent en neemt tegelijkertijd nog niet helemaal je volwassen plek in waardoor je je groei en ontwikkeling saboteert.
Je plek niet echt innemen, je kleiner maken dan je bent heeft niet alleen impact op jou, maar ook op het bedrijf.
- Beslissingen blijven hangen. Het MT en de medewerkers voelen dat de regie zweeft en zoeken alsnog toestemming bij je ouders.
- Je energie lekt weg. Je werkt keihard, maar zonder die vonk. Elke meeting kost extra batterij omdat je innerlijk steeds heen en weer beweegt.
- Onzichtbare wrijving thuis. Maaltijden worden boardrooms. Spanningen blijven lang onbesproken om de lieve vrede te bewaren totdat de bom barst.
Je bent niet de enige oudste dochter in een familiebedrijf die dit herkent.
Goed nieuws: om je vrijer te voelen hoef je niet te emigreren naar Bali of uit het familiebedrijf te stappen.
Het vraagt beslissen – vandaag – dat jij jouw plek inneemt. Daarna bouw je verder met kleine, dagelijkse acties.
Wat er gebeurt als jij kiest?
Je ervaart meer stevigheid in je leven en werk. Je kunt op het werk constructief samenwerken met je ouders en kunt buiten je werk weer ‘gewoon’ dochter zijn.
Je krijgt stevigheid in je leiderschapsrol in het bedrijf waardoor er geen energie verloren gaat in je plek innemen, maar je tijd en energie kunt steken in die dingen die je goed kunt. Waardoor je met minder tijd en energie je resultaten bereikt.
Je zelfvertrouwen groeit net als je visie voor het bedrijf en je groeit en ontwikkelt in je leiderschap. Je gaat niet harder, maar slimmer werken.
Ben jij eraan toe om je plek en positie in het familiebedrijf stevig in te nemen?
Dan ga ik graag vrijblijvend met je in gesprek:
- Waar sta je nu tussen familie en functie?
- Waar wil jij écht naartoe – zakelijk én privé?
- Welke gerichte stappen maken jou zichtbaar en het bedrijf sterker?
Stuur me dan vandaag nog een mail via info@oudstedochter.com met je naam en telefoonnummer en dan bel ik je.
Wacht niet te lang want de jaargroep Bezield leiderschap vanuit systemisch perspectief start op 9 juli en er is nog een plek vrij.