Oudste dochters zijn zelfstandige vrouwen en hebben al jong geleerd ‘Ik doe het wel alleen.’ En eerlijk is eerlijk: daarmee bereiken ze vaak ook mooie resultaten.
De prijs die je daarvoor betaalt is hoog. Je staat ‘aan’, werkt hard en springt in gaten die vallen of dreigen te vallen. Dit leidt er vaak toe dat je je minder vrij voelt, minder energie hebt en dat zelfs de leuke dingen aanvoelen als moeten.
Maar hoe komt het nu dat oudste dochters geneigd zijn om het zelf en alleen te blijven doen?
In het werken met oudste dochters ontdekte ik het volgende:
- Je hebt nooit geleerd om hulp te vragen en straalt uit dat je het zelf wel kunt.
- Je denkt dat je de hulpvraag en het gewenste resultaat al helemaal helder moet hebben.
- Je zit er middenin waardoor je de volgende stap niet meer ziet.
- Je bent trouw aan je familiesysteem.
- Je gaat nog harder nadenken.
- Je innerlijk rechter/ego voert de boventoon.
Je hebt nooit geleerd om hulp te vragen en straalt uit dat je het zelf wel kunt
Veel oudste dochters zijn van nature gevers. Je helpt liever dan dat je om hulp vraagt. Tegelijkertijd merk je ook dat je geen hulp aangeboden krijgt. Dat is niet zo gek. Onbewust straal je uit dat je het zelf wel aankunt of oplost. Zelf om hulp vragen is een eerste stap om het patroon van het alleen doen te doorbreken. Dat is niet zwak, maar juist heel krachtig. Je zult dan ook merken dat anderen je graag helpen, net zoals jij het fijn vindt om anderen te helpen.
Je denkt dat je de hulpvraag en het gewenste resultaat al helemaal helder moet hebben
Het voelt alsof je eerst zelf uitgedokterd moet hebben wat er met je aan de hand is of dat je je vraag volledig helder moet hebben voordat je om hulp vraagt. Dat is een misverstand. Je hulpvraag mag juist gaan over helderheid creëren over je vraagstuk. Als je je vraag helder had kunnen formuleren, had je de oplossing waarschijnlijk ook al wel geweten.
Je zit er middenin waardoor je de volgende stap niet meer ziet
Op het moment dat je midden in een glazen pot zit, kun je het etiket niet lezen. Doordat je midden in de situatie zit, kun je niet goed overzien wat ervoor nodig is om een volgende stap te kunnen zetten. Je hebt iemand nodig die van een zekere afstand met je kan meekijken, die je helpt uitzoomen. Die je spiegelt op je eigen blinde vlekken om zo tot de kern van je vraag te komen. Die blinde vlekken hebben we allemaal en ze heten niet voor niets blinde vlekken.
Je bent trouw aan je familiesysteem
Veel van de patronen die je in je volwassen leven herhaalt zijn ontstaan in het gezin waarin je bent opgegroeid. Als je vader of moeder nooit om hulp vroeg, kun je onbewust de overtuiging hebben dat jij het ook altijd zelf moet oplossen. Nu je volwassen bent en het anders wilt gaan doen, kun je last krijgen van een schuldgevoel. Een loyaliteitsconflict. Dat kan pijnlijk en confronterend zijn, want je wilt niemand kwetsen. Tegelijkertijd is dit ook een goed teken: het betekent dat je volwassen keuzes maakt en je losmaakt van het aangepaste brave meisje dat je was.
Je gaat nog harder nadenken
Waarschijnlijk heb je al heel lang en heel vaak nagedacht over een mogelijke oplossing. Dat werkt dus helaas niet. Je bent slim genoeg. Als de oplossing zou liggen in nog harder denken, had je de oplossing echt allang gevonden. Je gaat dit antwoord niet vinden in je hoofd. Zoals Albert Einstein al zei: ‘Geen enkel probleem kan worden opgelost vanuit hetzelfde bewustzijnsniveau dat het heeft gecreëerd.’ Hoe vind je het antwoord dan wel? Door te leren luisteren naar de signalen van je lichaam en je intuïtie.
Je ‘innerlijke rechter’ voert de boventoon
Wanneer je om hulp wilt vragen komt je ‘innerlijke rechter’ sterk naar voren. Daarmee bedoel ik die stem in je hoofd die opmerkingen maakt als: ‘Stel je niet aan, gewoon even doorzetten.’ ‘Je hebt het altijd alleen opgelost dus dat kun je nu ook wel.’ ‘Niet klagen maar dragen.’ ‘Van hard werken is nog nooit iemand doodgegaan.’
Je innerlijke rechter wil alles laten zoals het is om jou veilig te houden. Weet dat die stem harder gaat tetteren als je op het punt staat om dingen anders te gaan doen. Deze stem zegt dingen tegen je die je nooit zou zeggen tegen iemand van wie je houdt. Het is dus belangrijk om je innerlijke rechter te leren herkennen én om je er niet langer door haar te laten leiden.
Wat voor mij een aantal jaar geleden echt een nieuw inzicht was toen ik vastliep:
Je moet het zelf doen, je hoeft het niet alleen te doen
Mocht je nu voelen dat je toe bent aan een volgende stap en er klaar mee bent om het alleen te doen weet dan dat we je graag helpen.
Op 25 oktober geef ik de online masterclass ‘Het verborgen leiderschap van oudste dochters’ en je bent van harte welkom! Inschrijven kan via deze link.