De afgelopen periode betrap ik mezelf er regelmatig op dat ik me zorgen maak over alle ontwikkelingen in de wereld. Tegelijkertijd merk ik ook dat me zorgen maken niet helpt.
Mijn wijze oma zei vroeger al tegen me: ‘Zorgen moet je niet maken, zorgen moet je doen.’
Een tijd geleden voelde ik een strijdlust in mezelf en ik dacht: ik ga me hierover uitspreken. Ik ga zeggen waar ik het niet mee eens ben. Wat er anders moet. Daarbij had ik een oordeel over wat er speelt en toen ik dat uitte werd ik online geconfronteerd met weerstand.
Ik betrapte mezelf erop dat ik me terugtrok. Me niet meer uitsprak en ik voelde in mij ook dat er iets niet helemaal klopte. Daarom stelde ik mezelf de vraag: hoe kan ik mijn tijd en energie inzetten op een constructieve manier? Wat werkt wel?
Daardoor kreeg ik een belangrijk inzicht. Vechten tegen iets kost heel veel energie en ligt vaak in je cirkel van betrokkenheid, maar niet altijd in je cirkel van invloed. Je druk maken in je cirkel van betrokkenheid en kan een behoorlijk energielek zijn.
Ik stelde me de vraag: wat ligt in mijn cirkel van invloed? En ik ontdekte dat ik me meer mag uitspreken over waar ik vóór ben, waar ik voor wil strijden en vechten.
Dit is voor mij geen nieuw inzicht, maar ik was deze even uit het oog verloren.
De quote van Ruth Bader Ginsberg inspireert mij:
‘Vecht voor de dingen waar je om geeft,
maar doe dat op een manier die ervoor zorgt dat anderen zich bij je aansluiten.’
Wat ik om me heen veel hoor is de opmerking: ‘Wat ik kan doen is maar een druppel op een gloeiende plaat’ en dat gevoel herken ik af en toe ook.
Maar dan denk ik regelmatig aan de quote van Helen Keller:
‘Alone we can do so little, together we can do so much.’
Dus ja, we kunnen het verschil maken.
Wat ga jij vandaag doen? Ik ben benieuwd.