Oudste dochters kunnen best een beetje serieus zijn. Vanuit hun grote verantwoordelijkheidsgevoel kijken ze vaak ook vooruit naar wat er allemaal nog moet gebeuren en anticiperen ze waar nodig.
In een thuissituatie kun je dan bijvoorbeeld denken aan alvast nadenken over een cadeautje voor je schoonmoeder, het regelen van vervoer voor een schoolkamp, boodschappen die gedaan moeten worden (waarbij je verder kijkt dan het avondeten van vanavond en het ontbijt voor morgen) of het avondeten alvast voorbereiden als je weet dat er ’s avonds gesport moet worden en je een drukke dag voor de boeg hebt. In de werksituatie betekent het vaak dat je taken opneemt die niet perse bij jou horen, want iemand moet het doen.
Het is een mooie kwaliteit, maar ook een valkuil. Niet zo gek ook, want veel oudste dochters hebben in het verleden vaak de erkenning gekregen voor wat ze deden. Als ze goede cijfers op school haalden. Als ze hun best deden. Als ze anderen hielpen.
Doordat oudste dochters het overzicht zo goed hebben zijn ze regelmatig met hun aandacht in de toekomst en minder aanwezig in het hier en nu. Ook vergeten ze soms dat het prima is om het overzicht te behouden maar dat dat niet automatisch betekent dat je ook verantwoordelijk bent voor de uitvoering. Anders ben jij vooral druk terwijl anderen achterover leunen.
Tel daar het perfectionisme bij op wat veel oudste dochters ook goed kennen: “Als ik het doe heb ik de controle en weet ik in ieder geval zeker dat het goed gebeurt” … (Maar heel eerlijk: hoe erg is het als je handdoeken en theedoeken anders zijn opgevouwen dan dat jij dat zou doen?)
Als je je hier niet bewust van bent heb je een recept voor overbelasting te pakken.
Waar ik je toe zou willen uitnodigen is om thuis eens een goed gesprek te voeren en te kijken hoe de taken zijn verdeeld. Zou je hierin andere afspraken kunnen maken zodat de verdeling gelijkwaardiger wordt? Als je wilt dat er iets verandert dan zul je in gesprek moeten gaan. Het is fijn om dat aan het begin van de zomer te doen zodat je in deze zomerperiode al meer ruimte gaat ervaren.
Ik wil je graag uitdagen om de komende tijd ook eens wat speelser en luchtiger met je tijd om te gaan. De kans is groot dat als je dit leest je meteen een stemmetje hoort: :”Ja, maar daar heb ik geen tijd voor…” Dat stemmetje hoort erbij als je dingen anders gaat doen dan je gewend bent.
Speelser met je tijd omgaan en meer aanwezig zijn in het hier en nu kan voelen als tijdverspilling maar je gaat merken hoeveel meer plezier en energie het je oplevert als je het wel doet. En met hoeveel meer gemak daarna de dingen die wel moeten gebeuren ook geregeld worden.
Dat speelser met je tijd omgaan kan zitten in kleine dingen: overdag een stuk wandelen tussen je afspraken door. Buiten een kop thee drinken zonder te scrollen op je telefoon. De haast uit je dag halen heeft mij persoonlijk heel veel gebracht.
Tijdens je dag bewust zijn van waar je zit met je ademhaling in je lichaam is een vraag die je kan helpen. Als je hoog zit met je ademhaling ervaar je vaak meer haast en stress. Als het je een paar keer bewust adem haalt en je ademhaling naar je buik brengt voelt dit meteen anders.
Maar ook de aandacht waarmee je doet wat je doet kan een groot verschil maken. Zelf heb ik bijvoorbeeld een hekel aan bedden verschonen. Maar als ik dat doe met het idee: “Mijn dierbaren slapen vanavond in een schoon bed”, dan verschuift de aandacht van een huishoudelijke taak naar een thuis creëren.
Het bijzondere is dat je nog steeds de dingen te doen hebt die moeten gebeuren maar dat het tegelijkertijd ook meer rust brengt. Er ontstaat namelijk weer ruimte voor verwondering. Echt contact en verbinding.
Wat zou jou kunnen helpen om speelser met je tijd om te gaan?