Als je de afgelopen dagen de lichaamsgerichte oefening hebt gedaan uit mijn blog van afgelopen vrijdag, dan is de kans groot dat dit een nieuwe ervaring voor je was. (Mocht je de oefening nog niet hebben gedaan dan kun je deze alsnog doen via deze link).
Hoe was het voor je om dit zo te doen?
Was je nieuwsgierig? Vond je het vaag? Dacht je: ‘En dat moet gaan helpen?!’
Weet dat alles goed is wat je dacht of hebt ervaren, want dit is voor iedereen anders.
De kans bestaat dat je heldere informatie kreeg vanuit je lijf. Het kan ook zijn dat je niet zoveel voelde of ervaarde.
Het kan zijn dat je wel van alles ervaarde, maar dat vervolgens je innerlijke rechter opspeelde:
‘Je gaat op blaadjes staan en dát moet dan informatie geven!’
‘Wat een vaag gedoe.’
‘Je kunt nu wel denken dat je een antwoord hebt, maar wie zegt dat dit het juiste antwoord is?’
Je kunt je innerlijke rechter herkennen aan de kritische stem in je hoofd of op je schouder die nogal zwart-wit denkt en niet echt nieuwsgierig is naar andere mogelijkheden.
Als dit herkenbaar voor je is weet dat dit logisch is: je innerlijke rechter houdt niet van verrassingen. Die denkt: ‘Blijf maar doen wat je al doet, dat is veilig. Dat kennen we.’
Tegelijkertijd is het de stem van je innerlijke rechter die je vaak belemmert als je nieuwe stappen wilt gaan zetten. Maar… Als je blijft doen wat je doen verandert er niets.
Als je weet of voelt dat je het graag anders wilt dan nu. Je vrijer wilt voelen en snakt naar meer tijd en ruimte voor jou, dan is het belangrijk om de verbinding tussen je hoofd en je lichaam te herstellen. Want dan krijg je toegang tot je intuïtie en je innerlijk weten die het beste met je voor heeft.
Dat levert in de praktijk veel meer innerlijke rust en ruimte op die je kunt steken in die dingen die je blij maken.
Voel je nu: dit wil ik ook? Meld je dan aan voor Leef jouw leven.
Je zult er geen spijt van krijgen.